با این روش یک کسب و کار موفق داشته باشید
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۹۵۳۸۶
همشهری آنلاین: به نظر نکته ساده و پیش پا افتادهای میرسد اما این موضوع یکی از مهمترین اصول موفقیت در کارآفرینی و کسب و کار همین است. اینکه «کشف کنیم که هستیم و خودمان را باور کنیم که میتوانیم با تلاش به نتیجه مطلوب برسیم. در ادامه قرار است در مورد جزئیات خیلی ریزی حرف بزنیم که در مسیر آغازین کارآفرینی تاثیرات بسیار مهم و بزرگی به دنبال دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این روزها مسئله کارآفرینی پرکاربرد ترین واژهای شده که از زبان مردم و رسانهها میشنویم. همه به دنبال بهترین راه حل برای خود هستند و در این زمینه ایدههایی جذاب و مدرن در سر میپرورانند. اما برای عملی کردن یک ایده باید راهی طولانی طی کرد. خیلیها از همان ابتدا به عملی کردن ایده میرسند جا می زنند و پا پس میکشند. کمتر کسی یک ایده را به مرحله اجرا میرساند.
واقعاً چرا دنیای کارآفرینی اینقدر با رؤیا و قصه بافی بدون عمل گره خورده؟ پاسخ این سوال در جزئیات ماجرا نهفته است.
برای عملی کردن یک ایده باید به جزئیات توجه کرد حتی کوچکترین جزئیات.
همین نکات کوچک است که اگر به آنها توجه نشود میتواند باعث شکست یک ایده عالی شود، یا باعث پیروزی یک ایده ساده و حتی تکراری شود. ندیدن همین جزئیات و ریزهکاریهای کار ممکن است ما را از رسیدن به هدفمان ناامید کند.
بررسیها نشان میدهد که توجه نکردن به اصول ساده اولیه کارآفرینی است که باعث میشود یک جوان کارآفرین با ایدههای فراوان، انگیزهی کار را از دست بدهد، دچار سرخوردگی شود و قبل از به نتیجه رسیدن، دست از کار بکشد.
کلیدواژههای طلاییپیش از هر چیز دور اشتباهات را باید خط بکشید. اما تا اشتباهات را نشناسیم که نمیتوان از آن در امان بود. بهترین و اولین اقدام بعد از اینکه به فکر اجرایی کردن ایدهتان افتادید، بررسی همهجانبهی همهی اجزای محیطی کارآفرینی است.
مثل تیم شرکا و همکاران، منابع مورد نیاز، زیرساختهای حقوقی و قانونی و بسیاری موارد دیگر. اگر به این نکات توجه نکنیم در بطن کار با مشکلاتی روبهرو می شویم که ممکن است تنها راه خلاصی از آن خداحافظی با دنیای کسب و کار باشد.
در ادامه کلید واژههایی را فهرست میکنیم که به شما کمک میکند این مسیر را به سلامت پشت سر بگذارید.
اولین چیزی که باید قبل از شروع به کار به آن توجه کنیم آرامش درونی و آمادگی روحی و روانی است. این آمادگی به ما کمک می کند تا در مسیر کارآفرینی و راهاندازی کسب وکار فشارهای محیط بیرونی را تحمل کنیم و دوام بیاوریم. با آمادگی روحی و روانی میتوانیم از دریای پرتلاطم کسب وکار عبور کنیم و به ساحل آرامش برسیم.
کسی که خودش را نمی شناسد از توانمندیها و نقاط ضعفش باخبر نیست و نمیداند چرا و چطور میخواهد در مسیر کارآفرینی قدم بردارد و در مواجهه با اولین مانع از حرکت می ایستد. اما برعکس کسی که با خودشناسی و تکیه بر گوهر درونی خود پیش می رود، میتواند ایده و اندیشهی خود را به واقعیت بدل کند و موفق شود.
خودشناسی باعث می شود که در مقابل مشکلات ترسی به دل راه ندهیم. شخصی که آمادگی روحی و روانی داشته باشد قابلیتهای خود را می شناسد. نکات زیر در رابطه با خودباوری و خودشناسی در کسب و کار است، آنها را مرور میکنیم.
من که نمیتوانم ایدههایم را اجرا کنم. پس راه حل این است که باید بهدنبال یک تیم قوی و قابل اعتماد باشم. تیمی که بتواند ایدههایم را همانطوری که من میخواهم عملی کند. مهمتر از آن، اینکه حاضر باشد بدون پول کار را بهصورت شراکتی انجام دهد.
پاسخ: ایدهات را اول به خودت بفروش و حاضر باش روی آن وقت و سرمایه صرف کنی، بعد بهسراغ دیگران برو!
ایدههای من خیلی عالی و خوبند و فقط باید با افراد و شرکتهایی که میتوانند آنها را اجرا کنند و برایشان اهمیت دارد ارتباط داشته باشم. اما من که ارتباطی ندارم!
پاسخ: ارتباط را میشود با شجاعت و سماجت ساخت. اما آیا فکر کردهای چرا دیگران باید به ایدهی شما (که هنوز تا تبدیل شدن به محصول نهایی فاصلهی بسیاری دارد) علاقه نشان دهند؟
«من مگر چقدر پسانداز و سرمایه دارم که بخواهم بخشی از آن را روی ایدهام سرمایهگذاری کنم؟» سختترین بخش داستان همینجاست: اینکه بخواهی پولی را که با سختی در طول سالها جمعآوری کردهای (یا حتی از آن بدتر، پولی را که از خانواده و دوستانت جمع کردهای) روی ایدههایی سرمایهگذاری کنی که معلوم نیست دست آخر به چه نتیجهای میرسند.
پاسخ: از ترس باخت که نمیشود مسابقه را شروع نکرد! شاید هم موفق شدی. چه تضمینی وجود دارد که چند سال بعد، از ریسک نکردنت پشیمان نشوی؟
این بهانه تراشیها همگی در واقع برای پنهان کردن ترس است و نداشتن آمادگی روحی و روانی برای وارد گود اجرا شدن و عملی کردن ایدهها. البته طبیعی است که از ترک خوشنشینی در زندگی روزمره و وارد شدن به دنیایی که در آن هیچ اصل قطعی و تثبیت شدهای وجود ندارد و «راه بینهایتی» که مسیرش تاریک و سنگلاخ است و روشن نیست، باید بترسیم.
ترس در ادبیات علم مدیریت معادل ریسک در نظر گرفته شده است. ریسک یعنی احتمال وقوع اتفاقات پیشبینی نشدهای که میتواند باعث بروز ضرر یا منفعت برای ما شود. در کنار ریسک منفی میتوانیم ریسک مثبت داشته باشیم. اما این نکته را در نظر بگیرید که ما به خاطر حفظ بقا طوری خلق شدهایم که فقط ریسکهای منفی را میبینیم.
درست است که در کار کردن ممکن است با ریسک مواجهه شویم، اما از کجا معلوم که ریسک ما مثبت نباشد؟
یادتان باشدکلید خوششانسی در دستان خودمان است تا بتوانیم قفلی را که به ذهن و فکرمان زده شده است، باز کنیم. پس در شروع کارآفرینی باید ریسک مثبت و منفی را با هم بپذیریم.
مشکل بیعملی یکی از مشکلات عمده و اساسی است که سر راه به سرانجام رساندن ایدههای کارآفرینی سبز میشود.
برای دور زدن این مشکل، همیشه از جایی شروع کنید که بتوانید در مراحل اولیه خودتان به تنهایی از پس آن برآیید.
عواملی که باعث بیعملی در کارآفرینی می شودتنبلی
وقتی که بخواهی کاری جدیای انجام بدهی، هزار و یک بهانه جور میکنی برای اینکه حتماً آن کار را هم آغاز نکنی، چه برسد به سرانجام رساندن کار. اصولاً کار کردن سخت است دیگر و تنبلی بسیار آسان! یادتان باشد شروع کردن انجام کارها، سختترین کار دنیاست. باید ثابت قدم و پرتلاش بود.
اولویت قائل نبودن
ما همیشه کارها و پروژههای کاری و شخصی و داوطلبانهای داریم که زمان زیادی از وقتمان را به آنها اختصاص میدهیم. از آنجایی که یا در کوتاهمدت برایمان درآمدزا هستند یا اینکه حس خوبی در ما ایجاد میکنند، اولویت اول ما، وقت گذاشتن روی آنهاست.
ضعف در مدیریت احساسات
همهی ما انسان هستیم و گرفتار عواطف و احساسات، در چنین شرایطی کار کردن سخت است و ممکن است حتی باعث به تعویق افتادن چند روزهی کارها شود.
شازده کوچولو باشید!
تجربه نشان میدهد که در پس همهی این عوامل، یک عامل دیگر قرار دارد که سه عامل بالا تنها پوستهای در مقابل این عامل محسوب میشوند.
کسبوکار مثل یک گل و گیاه است؛ گیاهی که باید کاشته شود و از آن مراقبت شود تا به میوه و گل و نتیجه برسد. شازده کوچولو که یادتان هست؟ شازده کوچولویی که تمام زندگیش را وقف مراقبت از گلش کرده بود و حتی زمانی که پا به زمین گذاشت هم تمام فکر و ذکرش گلش بود. ما هم باید در کسب و کار چنین باوری را در خودمان بهوجود بیاوریم.
مسئولیت پذیر ی در کسب و کار
بیایید کمی واقع بین باشیم. «مسئولیتپذیری» کلیدواژهی اصلی زندگی ما بهعنوان یک کارآفرین است که باید مدنظر داشته باشیم. البته طبیعتاً این طور نیست که ما در زندگیمان بهصورت کلی مسئولیتپذیر نباشیم؛ اما به هر حال در مورد کسبوکار هم چندان حس مسئولیتی نداریم! چرا؟ چون وقتی چیزی در حد یک ایده است و هنوز تبدیل به تعهدی در دنیای بیرون از وجود انسان نشده و به عمل نرسیده، مجبور کردن خودمان به وقت گذاشتن روی آن، اصلا کار سادهای نیست.
مغز انسان در انتخاب میان ملموس و ناملموس بهصورت پیشفرض و خودکار طرف چیزهای ملموس و روشن را میگیرد.
در کارآفرینی کاشف خودتان باشید
کشف کنید که هستید و قرار است چه محصولی را به چه کسی بفروشید و چرا مشتری باید ازشما خرید کند. مسئولیت ایدهی خود را بپذیرید، دست بهکار شوید و هر کاری را که لازم است، انجام بدهید، بدون ترس جلو بروید، در برابر حسهای منفی خود و دیگران مقاومت کنید. تحقق ایدهها، کار سختی است اما شدنی.
کد خبر 775084 منبع: همشهری آنلاین برچسبها اشتغال مهارتها شغلمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: اشتغال مهارت ها شغل آمادگی روحی عملی کردن کسب و کار کسب وکار یک ایده ایده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۹۵۳۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این فیلم بیش از حد برخاسته از جهان شخصی نیست
«برخی فیلمهای کوتاه بیش از حد برخاسته از جهان شخصی سازندهاش هستند و به همین دلیل بیش از اندازه ایرانی محسوب میشود اما این فیلم، زبان و سوژهای دارد که برای همه مردم دنیا، قابل فهم است. »
مهدیه محمدی کارگردان فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» همزمان با راهیابی این اثر به بیست و پنجمین دوره جشنواره Short Shorts Film Festival & Asia در گفتوگویی با ایسنا درباره این اثر توضیح داد: این فیلم یک روایت ملودرام دارد و ایده آن در قالب گفتوگویی دوستانه با فیلمنامهنویس فیلم شکل گرفت. در گفتوگوهایی که داشتیم به یک دغدغه مشترک رسیدیم و احساس کردیم این فضای داستانی را دوست داریم. بر همین اساس ایدهپردازی را شروع کردیم و به فیلمنامه نهایی رسیدیم.
وی افزود: دغدغهای که تبدیل به انگیزه ساخت این فیلم کوتاه شد، دغدغهای برخاسته از زندگی شخصی خودم بود. بهواسطه عزیزان و نزدیکان خودم که درگیر بیماری بودند، فضای پیرامون این بیماران را از نزدیک لمس کرده بودم و پرداختن به همین فضا، دغدغه اصلیام در این فیلم بود.
این کارگردان فیلم کوتاه درباره بازخوردهای نمایش این اثر خود در جشنواره فیلمکوتاه تهران گفت: بعد از نمایش فیلم در جشنواره شاهد بازخوردهای مثبت بسیاری بودیم. تقریبا هر کسی که از سالن اکران بیرون میآمد، واکنش مثبت داشت. به همین دلیل هم فیلم در آرای مخاطبان جشنواره، در ترکیب پنج فیلم بالای جدول قرار داشت. بعدها در جشنوارههای بینالمللی هم شاهد همین بازخوردهای خوب بودیم. فیلم در چند شهر سوئیس هم اکرانهای جشنوارهای را تجربه کرد که بهشدت بازخوردهای خوبی از آن داشتیم.
وی افزود: خیلی از مخاطبان خارجی حتی میگفتند که با بسیاری از صحنههای فیلم گریه میکردیم. احساسم این است که مخاطبان داخلی و خارجی ارتباط احساسی خوبی با این فیلم برقرار کردند و برداشتی که از آن داشتند همان برداشت و پیامی بود که ما مدنظر داشتیم.
محمدی درباره فرآیند تولید فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» هم توضیح داد: از حوالی عید نوروز سال گذشته بود که ایدهپردازی درباره این کار را شروع کردیم و درباره آن صحبت میکردیم اما بعد از رسیدن به ایده نهایی و تکمیل فیلمنامه، در حوالی مردادماه بود که تصویربرداری در حوالی رامسر صورت گرفت. مجموع تصویربرداری کار هم سه روز طول کشید. از آنجایی که شناختی از تیمهای شهرستانی نداشتیم هم کل تیم تولید را از تهران با خودمان راهی کردیم.
وی درباره افزایش هزینههای تولید فیلمکوتاه هم گفت: واقعا هزینههای تولید قابل قیاس با سالهای قبل نیست و ما هم مانند دیگر دوستان فیلمساز در سینمای کوتاه، درگیر این چالش بودیم. بخشی از این هزینه را انجمن سینمای جوانان تقبل کرد و مابقی آن را تهیهکننده بهصورت شخصی تأمین کرد. بخشی از کار هم رفاقتی و با همراهی دوستانه گروه تولید پیش رفت.
کارگردان فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود»، درباره راهیابی این فیلم به جشنواره «Short Shorts Film Festival & Asi» گفت: قطعا این رویداد، جشنواره بسیار معتبری است که یکی از درگاههای ورود به جشن اسکار هم محسوب میشود. احساس میکنم زبان فیلم ما زبانی جهانی بود و احتمالا به همین دلیل هم شاهد راهیابی آن به این رویدادهای بینالمللی هستیم. برخی فیلمهای کوتاه بیش از حد برخاسته از جهان شخصی سازندهاش هستند و به همین دلیل بیش از اندازه ایرانی محسوب میشود اما این فیلم، زبان و سوژهای دارد که برای همه مردم دنیا، قابل فهم است.
وی در پایان گفت: ما در فرآیند تولید تمام تلاش خود را کردیم که این فیلم را به بهترین و درستترین شکل ممکن به تصویر درآوریم و خوشحالیم که حاصل کار مورد توجه رویدادهای بینالمللی هم قرار گرفته است. متأسفانه امکان حضور در این رویداد را بهصورت شخصی نداشتم اما امیدوارم برای این فیلم، بهترین اتفاقها رخ بدهد. در ادامه هم پخشکننده بینالمللی ما، برنامهریزی برای حضور در رویدادهای معتبر دیگر، خواهد داشت.
فیلم کوتاه «آخرین شیهه اسبی که خواب پروانه شدن دیده بود» در مؤسسه فرهنگی هنری «نگاه آخر» و با حمایت انجمن سینمای جوانان ایران تولید شده است.
انتهای پیام